Έρλιχ, Όιγκεν

(Εugen Ehrlich, Τσιρνόφτσι, Μπουκοβίνα 1862 – Βιέννη 1922). Γερμανός νομικός και κοινωνιολόγος. Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές της νεότερης κοινωνιολογίας του δικαίου. Επικριτής της κανονοκρατικής νομικής επιστήμης, της οποίας αρνήθηκε τον επιστημονικό χαρακτήρα, υποστήριξε την ανάγκη εξερεύνησης της αυθόρμητης νομικής πραγματικότητας (ζωντανό δίκαιο) και δίδαξε την ελεύθερη έρευνα του δικαίου από τον δικαστή. Από τα κυριότερα έργα του είναι: Βάσεις της κοινωνιολογίας του δικαίου (1913), Νομική λογική (1919).